We hebben gezien hoe er verbanden worden gelegd binnen de geanalyseerde scène. Onze interpretatie van deze scène komt echter tot stand door de film als geheel, en omgekeerd komt onze verdere interpretatie van de gehele film mede tot stand door de betreffende scène. Het vermoeden dat Robbie en Cecilia een heimelijke liefde voor elkaar koesteren komt bijvoorbeeld mede tot stand door de voorafgaande fonteinscène en Briony’s verwijzing naar Cecilia’s omgang met Robbie. Dit vermoeden wordt in de gekozen scène nog eens extra benadrukt door de brieven van Robbie. De seksueel getinte brief is op zijn beurt weer van groot belang in het vervolg van het verhaal. De brief is het tweede element in de ontwikkeling van het drama; Briony’s vermoedens over Robbie worden door de brief extra bevestigd. Ook het speldje wat Cecilia later in de scène in haar haar schuift is later van belang in de bibliotheekscène; doordat dit speldje op de grond terecht komt ontdekt Briony het stel in de bibliotheek. Al deze elementen samen maken later dat Robbie hoofdverdachte wordt van de verkrachting van Lola.
Steeds terugkerende elementen uit de scène zijn het typen en het roken. Binnen de scène worden deze handelingen benadrukt door close-ups, waardoor deze handelingen ons later in het verhaal steeds meer opvallen. Het typen keert zelfs zeer frequent terug in de muziek; het is een belangrijk thema binnen de film. Dit typen heeft, blijkt bij de ontknoping, tevens een diepere betekenis. Het verhaal dat wij aanschouwen blijkt hier geschreven te zijn door de volwassen Briony; ze heeft haar ambities als schrijfster waargemaakt en haar levensverhaal in een meer ideële versie uitgebracht. Het steeds terugkerende typen staat dus symbool voor het proces van het schrijven van het verhaal.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten